فوتبال ملی ایران در سال 98 پسرفت داشت، مردم همچنان در خانه بمانند - فروشگاه اینترنتی هرپو

جهت دریافت خدمات چادر آلاچیق با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات طراحی و اجرای آلاچیق های مختلف را به ما بسپارید.

وی ادامه داد: در رده ملی پیشرفت که نداشتیم هیچ، دچار پسرفت هم شدیم حالا باید برای رسیدن به جام جهانی منتظر اما و اگر باشیم. در رده امید هم در زمانی که می توانستیم به المپیک صعود کنیم به دلیل ضعف مدیریت و اختلاف سلیقه هایی که همواره در فوتبال ما وجود داشته، المپیک را از دست دادیم و روز به روز اعتبار فوتبال ما بیشتر زیر سوال رفت.

تراب پور در خصوص تفاوت های استقلال در دهه 60 و اوایل 70 با این روزها، گفت: در آن موقع فوتبال برای مردم جذابیت بیشتری داشت. رفاقت بین فوتبالیست ها بیشتر بود. آنها مسائل داخلی باشگاه را هرگز به بیرون بروز نمی دادند. دلها به هم نزدیک تر بود و پول آنقدر در فوتبال ارزش و اعتباری نداشت. بازیکنان با عشق و علاقه به استقلال و پرسپولیس می آمدند و حتی رایگان بازی می کردند اما متأسفانه در این سالها پول حرف اول را می زند و بعضی بازیکنان به خاطر مبلغی هرچند کم به راحتی پیراهن تیمشان را عوض نموده و هیچ تعصبی از خود نشان نمی دهند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا شما هم عیدهای زیادی را دور از خانواده بوده اید یا خیر؟ گفت: این یک رسم در فوتبال است. کسانی که این ورزش را آغاز می نمایند می دانند به خاطر اردوهای مختلف شرایط حضور در خانه را آن هم در عید ندارند. مااین حس بد را تجربه کردیم و چندین عید را دور از خانواده بودیم. اگر چه بودن کنار سایر هم تیمی ها هم لذت بخش بود اما هیچ وقت دوست نداشتیم کنار خانواده بودن را آن هم هنگام سال تحویل ازدست بدهیم اما این انتخاب خودمان بود و مجبور بودیم تحمل کنیم.

دروازه بان پیشین استقلال با ابراز نگرانی از شیوع ویروس کرونا در ایران گفت: این بیماری چند ماه است بلای جان مردم ایران شده است. سال جاری خیلی ها از کار کردن افتادند و خیلی ها هم زحماتی که می کشند به چشم نمی آید. از مردم می خواهم بیشتر در خانه بمانند تا شاید این بیماری کشنده زودتر از کشور ما خارج گردد.

وی در سرانجام با آرزوی موفقیت برای همه ایرانی ها گفت: امیدوارم در سال 99 روزهای خوبی را داشته باشند و تلخی های سال 98 را به فراموشی بسپارند. زیرا مردم سال بدی را پشت سر گذاشته و از ابتدا تا انتهای این سال جز ناراحتی و مرگ عزیزانشان چیز بیشتری ندیدند.