HIV را از انزوا خارج کنیم - فروشگاه اینترنتی هرپو

به گزارش خبرنگاران و بنابر اعلام روابط عمومی وزارت بهداشت، در پیغام دکتر احمد المنظری آمده است: از هنگامی که نخستین نمودهای اچ آی وی نزدیک به 40 سال پیش گزارش شدند، کوشش های بسیاری در سطح دنیای، منطقه ای و کشوری برای مبارزه با اپیدمی اچ آی وی شده است. در این مدت شواهد علمی فراوانی درباره مداخلات موثر فراهم شده است که در پیشگیری از عفونت، مراقبت و درمان افرادی که با اچ آی وی زندگی می نمایند و مهار گسترش ویروس توان ما را می افزاید.

به همین دلیل، رهبران دنیا قول داده اند تا به هدف 3/3 توسعه پایدار برای خاتمه دادن به ایدز تا سال 2030 میلادی در قالب یک کوشش گروهی برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار دست یابیم. آنها همچنین اهداف میان راهی سه گانه 90-90-90 را وضع نموده اند: این که مطمئن شویم تا سال 2020 میلادی 90 درصد از کسانی که با اچ آی وی زندگی می نمایند ابتلایشان تشخیص داده شده، 90 درصد اینها درمان دارویی دریافت می نمایند و در 90 درصد گروه اخیر ویروس سرکوب شده است.

روز دنیای ایدز سال جاری درست پیش از قرار 2020 فرا رسیده است. بنابراین فرصت مناسبی است تا هم دستاوردها و هم کمبودهای خود را در پیشگیری درمان و مراقبت اجرایی آنالیز کنیم و بسنجیم.

افسوس که در منطقه مدیترانه شرقی شاهد گسترش فزاینده اپیدمی هستیم، در حالی که از سال 2015 تعداد مبتلایان جدید در دنیا رو به کاهش داشته در منطقه ما مبتلایان جدید اچ آی وی 32 درصد مرگ و میر مرتبط با ایدز، 63 درصد نسبت به سال 2010 افزایش یافته است.

در انجام آزمایش برای رسیدن به نخستین هدف 90 درصدی برای تشخیص مبتلایان به اچ آی وی شکاف بزرگ در منطقه دیده می گردد در سال 2018 از بین 400000 نفری که تخمین شده با اچ آی وی زندگی می نمایند، تنها 127 هزار نفر است از شرایط خود خبر داشتند در واقع 273 هزار نفر هنوز بی خبرند. اگر خطر سرایت نامطلعانه ویروس به دیگران را در نظر بگیریم، این دغدغه های بزرگی است، افزون براین، 79 درصد کسانی که با اچ آی وی زندگی می نمایند، داروهای ضد ویروسی لازم برای نجات جان شان را دریافت نمی نمایند.

مهم ترین عامل این بحران درمانی، کمبود خدمات مشاوره و آزمایش است که هنوز خدمات کنونی مشاوره و آزمایش به جمعیت کلی در معرض خطر بیشتر سرایت اچ آی وی، یعنی کسانی که مواد تزریق می نمایند، کارگران جنسی، افراد تراجنسیتی و زندانیان نرسیده است.

ضمناً جمعیت های کلیدی که بیشتر تحت تأثیر اپیدمی ایدز قرار گرفتند اغلب از عفونت های همزمان نیز رنج می برند، بیماری هایی با راه سرایت مشابه مانند هپاتیت ویروسی بی و سی و عفونت های آمیزشی و یا عفونت هایی مانند سل که مرتبط با شرایط زندگی این جمعیت ها است. افزون بر این، هرکس دیگری که با اچ آی وی زندگی می نماید، اغلب نیازهایی در حوزه سلامت دارند که فراتر از آسیب پذیری و ابتلا به اچ آی وی است.

ما برای پشتیبانی از کشورها در حرکت به سوی پوشش همگانی سلامت و اطمینان از فراموش نشدن هیچ کس، گام های بلندی برداشته ایم. پوشش همگانی سلامت به معنای آن است که هر کسی به درمان و مراقبت موثر و ایمن بدون تحمل دشواری اقتصادی دسترسی دارند. مداخلات ما برای خاتمه دادن به اپیدمی ایدز باید در این چارچوب دیده گردد.

خدمات مربوط به اچ آی وی باید کاملا در نظام خدمات بهداشتی اولیه هر کشوری ادغام شده باشد، بدین ترتیب می توان کوشش برای رسیدن خدمت به هر انسان را افزون کرد، از اتلاف فرصت برای تشخیص کسانی که از بیماری خود مطلع نیستند پرهیز کرد، آنها را به درمان و مراقبت لازم پیوند داد و انگ و تبعیض پیرامون افراد دچار اچ آی وی را کم کرد. ادغام خدمات به معنای آن است که نظام سلامت به جای آن که فقط بر عفونت اچ آی وی آنها تمرکز کند، می تواند به نیازهای سلامت هر کسی به شکلی منسجم و جامع پاسخ دهد.

هنگام آن است که پیشگیری، تشخیص، درمان و مراقبت اچ آی وی را از انزوا خارج کنیم، کسانی که با اچ آی وی زندگی می نمایند و آنهایی که بیشتر در معرض خطر هستند، حق دارند تا مانند دیگران از یک نظام خدمات رسانی و مراقبت سلامت جامع، یکپارچه و به سادگی در دسترس برخوردار باشند. در راستای چشم انداز سازمان دنیای بهداشت در منطقه مدیترانه شرقی که سلامت برای همه، همه برای سلامت است، من، همه همکاران خود، کشورهای عضو، شرکای ملی، بین المللی و جامعه مدنی را برای حرکت به سوی خدمت رسانی یکپارچه برای اچ آی وی در نظام مراقبت های بهداشتی اولیه فرا می خوانم.