کشف بقایای ماموت و کرگدن در غار - فروشگاه اینترنتی هرپو

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، مجموعه ای باورنکردنی از موجودات مشهور به بزرگ زیاگان متعلق به آخرین عصر یخبندان از جمله یک ماموت پشمالو و کرگدن که قدمت آن ها به 60 هزار سال می رسد در غاری موسوم به دوون کشف شدند.

اصطلاح بزرگ زیاگان (megafauna) به جانوران بزرگ یا بزرگ الجثه گفته می شود. این ها جانورانی هستند که وزنی بیش از 45 کیلوگرم (در بعضی منابع 100 کیلوگرم) دارند.

بعلاوه در منابع دانشگاهی، بزرگ زیاگان اغلب به آن گروهی از جانوران که جثه ای بزرگ تر از انسان دارند و نیز اهلی نشده اند، اطلاق می شود.

این اصطلاح به ویژه در اشاره به جانوران بزرگ جثه ساکن بر زمین در دوران پلیستوسن، همانند ماموت ها به کار می رود. بیشتر این جانوران در شمال اوراسیا، قاره آمریکا و استرالیا در حدود 10 تا 40 زار سال پیش منقرض شدند.

باور بر این است که بزرگ شدن جثه بسیاری از جانوران به علت احتیاج به تطابق با شرایط آب و هوایی سرد زمین در دوره های یخبندان بوده است. زمان انقراض بیشتر این گونه ها در انتهای دوران واپسین یخبندان زمین از این نظریه پشتیبانی می نماید.

نزدیک 10 هزار سال پیش، واپسین ماموت ها و کرگدن های پشمالو به علت از دست رفتن محیط زندگی شان منقرض شدند. آن ها که به زندگی در توندرا های وسیع عادت داشتند، با گرم شدن هوا و کنار گذاشته شدن تدریجی این زیستگاه ها با جنگل های با درختان پهن برگ از میان رفتند.

اصطلاح بزرگ زیاگان به معنی حیوانات بزرگ، در حالی که بعضی از آن ها مانند فیل ها امروزه نیز وجود دارند، معمولاً با آن هایی که در اواخر دوره پلیستوسن رشد نموده اند، مانند ماموت ها مرتبط است.

بقایای این موجودات تازه کشف شده طی آنالیز های عمق زمین در منطقه شرفورد نیو تاون در بندر پلیموث در انگلیس پیدا شده است.

گونه های دیگری که در نزدیکی معدن شرفورد یافت شدند، عبارتند از کفتار، اسب، خرگوش، روباه قرمز، گوزن شمالی و گرگ.

قدمت این نمونه ها به دوران آخرین عصر یخبندان بازمی شود؛ دوره ای ماقبل تاریخ در بریتانیا که در آن آب و هوا به طور قابل توجهی سردتر از امروز بود.

آخرین عصر یخبندان که از حدود 115 هزار سال پیش تا حدود 11 هزار و 700 سال پیش رخ داد، آخرین یخبندان، جزئی از الگویی بزرگ تر از یخبندان و دوره های میان یخچالی است که با نام یخبندان کواترنری شناخته می شود و پیشینه آن به دو میلیون و 588 هزار سال پیش بازمی شود. در آخرین عصر یخبندان، آخرین بیشینه یخچالی در 22 هزار سال پیش روی داده است.

از دید باستان شناسی انسانی، آخرین عصر یخبندان در دوره پارینه سنگی و اوایل میان سنگی روی می دهد. هنگامی که رویداد های یخبندانی آغاز می شود، انسان خردمند در عرض های جغرافیایی پایین تر محاصره می شود و از ابزار هایی استفاده می نماید که نسبت به ابزار های کاربردی نئاندرتال ها در غرب و مرکز اوراسیا و ابزار های انسان راست قامت در آسیا قابل مقایسه بود.

در اواخر این رویداد، انسان های خردمند به اوراسیا و استرالیا مهاجرت می نمایند. داده های ژنتیکی و باستان شناسی می گویند که انسان های پارینه سنگی برای چیرگی بر عصر یخبندان به سرزمین هایی رفتند که درخت های با فاصله از هم داشتند و در جا هایی توزیع شدند که نور و مواد اولیه لازم برای فتوسنتز وجود داشت و از ورود به جنگل های انبوه خودداری کردند. فرار از یخبندان در 15 هزار سال پیش باعث شد تا انسان ها از آسیا به آمریکا مهاجرت نمایند.

در آخرین عصر یخبندان، سطح دریا 120 متر پایین تر از سطح فعلی خود بود و حداقل در 100 سال گذشته، سطح دریا سالانه با حداقل سرعت 1.8 میلیمتر افزایش یافته است.

به گفته محققان، این اکتشافات استثنایی بینش نوی در خصوص زیست بوم های عصر یخبندان در بریتانیا و زنجیره های غذایی آن ها ارائه می دهد.

به طور خاص، تجزیه و تحلیل گونه های گیاه خوار ممکن است بینش هایی را در خصوص گونه های گیاهی محلی آن موقع ارائه دهد که امروزه شواهد مستقیم کمی از آن ها به جای مانده است.

این تجزیه و تحلیل نو برای اولین بار به وسیله کنسرسیوم شرفورد قبل از آغاز ساخت یک شهرک 5500 خانه ای در ماه اوت 2015 آغاز شد و از آن موقع تا به امروز ادامه دارد.

دانکن ویلسون مدیر اجرایی این پروژه می گوید: این کشف استثنایی است. یافتن بقایایی از چنین طیفی از گونه ها در اینجا در دِوون به ما بینشی درخشان از حیواناتی می دهد که هزاران سال پیش در عصر یخبندان در بریتانیا می زیستند و بعلاوه درک بهتری از محیط در آن موقع به ما می دهد.

وی اضافه کرد: ما خوشحالیم که این بخش مهم از تاریخ ما برای نسل های آینده حفظ خواهد شد.

بقایای این حیوانات به دقت مورد آنالیز قرار گرفته و از عمق زمین خارج شده است و اکنون در حال اجرا کار های تجزیه و تحلیلی و حفاظتی است.

انتظار می رود که پس از تکمیل تحقیقات، تمام یافته ها به موزه The Box سپرده شود که موزه ای در پلیموث است که تنها چند کیلومتر از محل کشف نمونه ها در شرفورد فاصله دارد.

ویکتوریا پومری مدیر این موزه می گوید: این کشف شگفت انگیزی است. ما در حال حاضر نمونه های جذابی در موزه متعلق به این دوران داریم که بعضی از آن ها الهام بخش اسکلت بسیار محبوب ماموت پشمالو و شیر غارزی هستند که در گالری تاریخ طبیعی خود به نمایش گذاشته ایم.

وی اضافه کرد: هنگامی که کار تجزیه و تحلیل تمام شد، مراقبت و نمایش این یافته های تازه کشف شده متعلق به عصر یخبندان در موزه، افتخار بزرگی خواهد بود.

کنسرسیوم شرفورد می گوید منطقه ای که این بقایای در آن پیدا شده است، محافظت خواهد شد، اما اجازه دسترسی به عموم مردم در این سایت زیرزمینی داده نخواهد شد، زیرا امن نیست.

راب بورن که باستان شناس است، می گوید: ساخت و ساز در شرفورد تنها علتی است که این کشف حاصل شده است و قابل توجه است که آن ها تا به امروز بدون آسیب به جای مانده اند. یافتن چنین مجموعه ای که برای مدت طولانی دست نخورده، یک اتفاق ویژه است، چرا که وجود حیوانات کامل یا نیمه کامل، بسیار نادر است.

وی اضافه کرد: ما مشتاقانه منتظر رسیدن به مرحله ای هستیم که بتوان این اکتشافات را به اشتراک گذاشت و نمایش داد تا همه بتوانند اطلاعات بیشتری در خصوص گذشته دور زمین پیدا نمایند.

محققان می گویند، مطمئن نیستند که آیا همه این موجودات کشف شده در این غار در یک زمان با هم زندگی می نموده ند یا خیر. این احتمال وجود دارد که موجودات در گودالی افتاده باشند و نتوانسته باشند فرار نمایند.

از طرف دیگر ممکن است این حیوانات در جای دیگری مرده باشند و استخوان های آن ها به تدریج به وسیله آب در طول زمان به این محل آورده شده باشد.

بورن می گوید: این منطقه در آن موقع بسیار متفاوت بوده است. این منطقه ای بوده که در آن ماموت ها و دیگر موجودات رشد می کردند و در فواصل زیادی در چشم انداز ای که بسیار متفاوت از اکنون به نظر می رسید، پرسه می زدند.

وی اضافه کرد: این تحقیق به وسیله برترین تیم حرفه ای باستان شناسی که می توانستیم جمع آوری کنیم، در حال اجرا است و تیمی را تشکیل داده است که هفته های متوالی در زیر زمین کار کردند تا بقایای بدن موجودات را بازیابی نمایند و با نهایت دقت نمونه برداری نمایند.

وی ادامه داد: این یافته ها بدون همکاری کامل توسعه دهندگان و سازندگان شهرک و رویکرد اعتنا به باستان شناسی ممکن نبود.