نمایش دستمال آغشته به خون ناصرالدین شاه - فروشگاه اینترنتی هرپو

امضا زیر متن به دکتر شیخ محمد خان احیاء الملک اشاره دارد که در روز حادثه ترور ناصرالدین شاه قاجار در حرم عبدالعظیم حضور داشت.

درباره ترور ناصرالدین شاه در منابع تاریخی آمده است: صبح آدینه هجدهم ذیقعده 1313 قمری (برابر با دوازدهم اردیبهشت ماه 1275خورشیدی) ناصرالدین شاه قاجار به شکرانه پنجاهمین سالگرد سلطنت به زیارت حضرت عبدالعظیم در شهر ری رفت اما رویای جشن پنجاهمین سال سلطنت را واقعیت هولناک قتل او درهم شکست. میرزا رضا کرمانی، قاتل ناصرالدین شاه، در نقطه ای او را به گلوله بست که چندسالی پیش تر به دستور شاه قاجار، سیدجمال الدین اسدآبادی را بازداشت و خوار و خفیف نموده بودند و بدین ترتیب میرزا رضا در آن روز هم انتقام ستم کشی های خود از شاه گرفت و هم انتقام بدرفتاری ها با مرشد خود را...

میرزارضای کرمامی بعد از ترور شاه دستگیر شد و او را به تهران آوردند. نخست در اتاق کوچکی در حیاط آبدارخانه زندانی اش کردند و زنجیر دانه درشتی به گردن او آویختند و به آن قفل زدند. با این که او را جسما و روحا شکنجه کردند، نام کسی جز مراد خویش سیدجمال الدین اسدآبادی را نبرد.

برخلاف تصور مردم که گمان می کردند میرزا رضا بعد از کشتن شاه چند روز بیشتر زنده نخواهد ماند او را نزدیک به چهار ماه در توقیف نگاه داشتند. در این مدت به طریق مختلف سعی کردند نام همدستان و شرکای جرم را از زبانش بیرون بکشند، ولی آخر معین شد علت محرک اصلی میرزا همان تعدیات و ستم هایی بود که کامران میرزا و وکیل الدوله درباره اش روا داشته بودند.

ایسنا نوشت، ناظم الاسلام کرمانی در تاریخ بیداری نوشته است: مظفرالدین شاه خیال کشتن میرزارضا و قصاص آن را نداشت و کراراً گفته بود قصاص و کشتن میرزا رضا تشفی قلب من نیست. من اگر بخواهم انتقام بکشم باید تمامی اهل کرمان را از دم تیغ و شمشیر انتقام بگذرانم. در نهایت مظفرالدین شاه اجازه اعدام میرزا رضا را داد و در نیمه شب سه شنبه (مردادماه 1275 خورشیدی) در میدان مشق داری برپا شد و میرزا را سربازها دو ردیف تفنگ در دست به پای دار آوردند و او را به دار زدند و پس از چند روز جسد او را به گورستان حسن آباد که بعدها اداره آتش نشانی شد، بردند و دفن کردند.