معرفی انگور فرنگی سیاه و خواص درمانی آن - فروشگاه اینترنتی هرپو

نویسنده: صمصام صانعی

توجه:

نام دیگر انگور فرنگی سیاه قره قات می باشد که با گیاه قراقاط فرق دارد.

نام علمی:

Ribes nigrum L.، نام فرانسه Cassissier و نام انگلیسی آن Black currant می باشد. نام های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، انگور فرنگی سیاه، ریباس اسود، هاموش و قره قات نامیده شده است.

تیره گیاه:

انگورک Saxifragaceae

نوع گیاه:

درختچه

معینات ظاهری:

درختچه ای است به ارتفاع حدود 150 سانتی متر گاهی موارد بیشتر با ساقه ای خاکستری رنگ، برگ های آن قلبی شکل، نوک تیز و با دمبرگ دراز و گل های آن متمایل به رنگ سبز یا ارغوانی می باشند. میوه اش به ابعاد یک نخود معمولی و رنگ آن سیاه است.

طبیعت میوه:

طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و خشک است.

رویش جغرافیایی:

اغلب در جنگل ها و عمق دره های جنگلیِ مرطوب اروپا انتشار دارد. این درختچه به ندرت در نواحی جنگلی شمال ایران رویت شده است.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در میوه، اسانس و برگ ها:

ویتامین C و B کمپلکس، قند، مواد رنگی، مواد ضد عفونی کننده، مالیک اسید، سیتریک اسید، پکتین، تارتاریک اسید، نوپینن، ال سابی نن، دی کاریوفیلن و اسانس روغنی فرّار در آن معین شده است.

بیشتر بخوانید:مقدار کالری در انگور

بخش مورد استفاده:

میوه. ضمناً برگ گیاه هم خواص دارویی دارد.

نحوه مصرف:

میوه رسیده مصرف خوراکی دارد.

خواص درمانی:

ضد سیاه سرفه و بازکننده گرفتگی صدا، مسکن سردردهای یک طرفه و ضد میگرن، ضد یرقان و مفید برای ناراحتی های مجاری ادرار و مثانه، رفع کننده اختلالات گردش خون در یائسگی و ضد التهاب مخاط دهان می باشد. ضمناً برای روماتیسم، نقرس، آرتریت، تصلب شرائین، گلودرد، حبس البول، عرق کردن زیاد، خونریزی از لثه، هپاتیت و دل درد هم مفید است.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون