بهترین شخصیت های تلویزیونی یک دهه اخیر - فروشگاه اینترنتی هرپو

در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با بهترین شخصیت های تلویزیونی یک دهه اخیر (از سال 2010 تاکنون) آشنا نموده و در ابتدا به یک گزینه افتخاری نیز اشاره خواهیم کرد.

رتبه بندی شخصیت ها بر اساس چند معیار تعیین اجرا شده که از آن میان می توان به تاثیر فرهنگی شخصیت، تاثیر خود سریال بر فرهنگ زمانه و اهمیت شخصیت در پیروزیت سریال و داستانی کلی آن اشاره نمود. همچنین معیار های قابلیت همزادپنداری و جذابیت شخصیت نیز در انتخاب و رتبه بندی شخصیت های تلویزیونی این فهرست دخالت داده شده است.

16. گزینه افتخاری: سال گودمن در بریکینگ بد و بهتره با سال تماس بگیری

علیرغم صندلیش به عنوان یکی از بزرگ ترین شخصیت های اصلی جهانی سریال های تلویزیونی، والتر وایت در سال 2008 به مخاطبان تلویزیون معرفی گردیده و به همین دلیل در این فهرست جایی به خود اختصاص نداد. شخصیت سال گودمن در سریال بریکینگ بد (Breaking Bad) نیز به همان اندازه شخصیت والتر وایت قابل توجه و جذاب بود و در فصول بعدی این سریال به مخاطبان معرفی گردید از این رو در دهه مورد نظر ما قرار می گیرد.

بر اساس اطلاعات موجود در وبسایت IMDb، اولین باری که مخاطبان سریال بریکینگ بد با باب اودنکرک در نقش سال گودمن آشنا شدند 26 دسامبر 2009 و تنها 9 روز پیش از سال جدید بود. دیگر منابع سینمایی نیز این تاریخ را دیرتر یا زودتر عنوا نموده اند و به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم صندلیی افتخاری برای سال گودمن در این فهرست در نظر بگیریم.

سال گودمن که در هر سکانس از حضورش در سریال بریکینگ بد فوق العاده بود توانست یک اسپین آف مختص به شخصیت خود را با نام بهتره با سال تماس بگیری (Better Call Saul) بدست آورده و بدین ترتیب از سریالی پیروز و قوی به سریال مشابهی قدم گذاشت.

اگر چه داستان این اسپین آف پیش از آنکه وی نام سال گودمن را بدست آورد روایت می نماید، اما در هر اپیزود خود ماهیت اسپین آفی اش را به چالش می کشد و به صندلی یک سریال قوی و مجزا دست می یابد. این سریال شباهت های زیادی با سریال بریکینگ بد داشته و در حالی که ابایی از آوردن شخصیت های سریال اصلی ندارد، اما داستان خاص خود را داشته و از نام بریکینگ بد و والتر وایت برای افزایش جذابیت خود سود نمی برد. سال گودمنِ جذاب، ماهر، بیرحم و پیچیده اگر چه در سطح والتر وایت نیست، اما در صندلی خود یک شخصیت دوست داشتنی و فوق العاده است.

15. کاپیتان ریموند هولت در بروکلین ناین ناین

بعد از مشارکت مایکل شور در نویسندگی و فراوری سریال پیروز اداره (The Office)، او سه سریال پیروز متناوب ساخت: پارک ها و خلاقیت (Parks & Recreation)، بروکلین ناین ناین (Brooklyn-99) و مکان خوب (The Good Place). در حالی که پارک ها و خلاقیت در دهه 2000 ساخته شده و مکان خوب نیز نادیده گرفته می گردد، کاپیتان هولت تنها نماینده شور در این فهرست است، اما نباید صندلی موثر و غیرقابل انکار این شخصیت را در یک دهه و نیم گذشته سریال کمدی بروکلین ناین ناین را دستکم گرفت.

سریال های پلیسی اتفاق تازه ای در جهانی تلویزیون نیستند. در حالی که دوران بی رقیب بودن محبوبیت سریال های پلیسی سپری شده است، اما هنوز هم می توان درام های جنایی را در سراسر شب های هفته در شبکه های تلویزیونی متعدد تماشا کرد. حتی پرداخت کمدی در این ژانر نیز کاملاً تازه نیست هر چند بروکلین ناین ناین همیشه با ایده های جدیدی در برابر مخاطبان ظاهر شده است.

بخش زیادی از این موضوع به تیم بازیگران سریال مربوط می گردد هر چند نام بردن از تنها یک بازیگر سریال بی انصافی است و جیک پرالتا، تری جفرودز و جینا لینتی نیز می توانستند به راحتی به جای کاپیتان هولت در این فهرست قرار بگیرند. با این وجود این هولت است که داستان را پیش برده و شخصیت های داستان را به هم مرتبط می سازد. همچنین اگر چه شاهد گفتن هیچ جوک و روایت های کمیکی از او نیستیم، اما باید او را یکی از جذاب ترین شخصیت های سریال دانست.

14.والری لگاسوف در چرنوبیل

در زمره مینی سریال هایی که در یک سال اخیر منتشر شده، چرنوبیل (Chernobyl) تنها به 5 اپیزود برای جاودانه شدن در تاریخ تلویزیون احتیاج داشت. استلان اسکارشگارد، امیلی واتسون و پل ریتر هر یک بازی های زیبایی در نقش های جذاب خود انجام دادند، اما این شخصیت والری لگاسوف با بازی جارد هریس بود که سریال را از آنِ خود کرد.

رقابت او با جار جروم (بازیگر سریال وقتی آن ها ما را می بینند) برای کسب جایزه امی بدون شک باکیفیت ترین رقابت یک دهه اخیر در زمینه جوایز جهانی تلویزیون در یک دهه اخیر بود. اگر چه هریس بیچاره بار دیگر این رقابت را باخت (رقابتی که قبلاً نیز برای سریال مردان دیوانه باخته بود)، اما بازی او در نقش لگاسوف فراموش نشدنی است. ا

گر چه در ابتدا شاهد حضور شخصیت های اسکارشگارد و ریتر در داستان هستیم، اما لگاسوف در همان دقایق اول حضورش در اپیزود دوم چرنوبیل تمام توجه مخاطبان را به خود جلب می نماید. سخنرانی او در اپیزود پایانی و در سکانس دادگاه بدون شک اوج هنرنمایی هریس بود؛ ترکیبی بی نقص از مردی که هم یک قلم رانِ عصبی و هم یک قهرمان ضد رژیم بود که برای روایت واقعیت ماجرا همه چیزش را به خطر می اندازد.

خشمگین، سنجیده، نترس، وحشت زده... هریس همزمان تمام این حس ها را در زیباترین و قابل درک ترین شکل ممکن به تصویر می کشد. واقعی بودن شخصیت لگاسوف شاید باعث شده صندلی او در این فهرست کمی برجسته گردد، اما نام نبردن از اسم هریس در این مقاله بدون شک گناهی نابخگرددنی بود.

13. ربکا بانچ در نامزد دیوانه سابق

نامزد دیوانه سابق (Crazy Ex-Girlfrien) از آن دسته سریال هایی است که هر کس خوشش نمی آید. ژانر کمدی موزیکال یک ژانر خاص است و وقتی که جذابیت فیزیکی گستاخانه ربکا بانچ را به آن اضافه می کنیم با سریالی روبرو می شوید که یا به طور کامل از آن بیزارید یا عاشقش هستید. اگر چه شخصیت ربکا بانچ تهدیدی برای 10 شخصیت تلویزیونی برتر یک دهه اخیر به شمار نمی آید، اما کمتر شخصیتی را می توان یافت که مانند بانچ در یک دهه اخیر نماد تغییر در جهانی تلویزیون دانست.

اگر به موزیکال های کمدی علاقه دارید بدون شک ربکا بانچ یکی از انتخاب های مورد علاقه شما خواهد بود و داشتن دو آهنگ کمدی در هر اپیزود و در طول 4 فصل اتفاقی بسیار تاثیرگذار است. با توجه به اینکه در این آهنگ های کمدی به موضوعاتی بسیار متفاوت و گسترده پرداخته شده که همگی توسط راشل بلوم (بازیگر نقش ربکا بانچ و نویسنده تمامی ترانه های سریال)، می توان گفت که بلوم یک شاعر بسیار باذوق و بااستعداد نیز هست. سریال نامزد دیوانه سابق تمامی کلیشه ها و قوانین کمدی های رمانتیک را زیر پا می گذارد و جای تأسف دارد که توجهی که باید به آن نشده است.

12. کُنتس در داستان ترسناک آمریکایی

سبک آنتالوژی و جُنگ گون سریال داستان ترسناک آمریکایی (American Horror Story) بدین معناست که تنها یک فصل برای داشتن و آشنایی با یک شخصیت وقت داریم. در طی 5 فصل ابتدایی این سریال با بعضی از بهترین شخصیت های کلیت سریال آشنا می شویم که هر یک می توانستند در این فهرست جای خاص خود را داشته باشند: لانا وینترز، مدیسون مونتگومری، تیت لانگدون، لیز تیلور، السا مارس، مایرتل اسنو، دندی مات و ... همگی از شخصیت های تاثیرگذار این سریال هستند، اما ما ناگزیر تنها یکی را انتخاب می کنیم.

شخصیت کُنتس برنده این رقابت تنگاتنگ است، و آن هم به چند دلیل. اگر چه لیدی گاگا تا قبل از بازی در این نقش نیز سابقه بازیگری داشت، اما این نقش را باید اولین نقش آفرینی پیروز و قابل توجهش دانست. صندلی او و پیروزیت غیرمنتظره اش در نقش کنتس او را به بزرگ ترین شخصیت سریال داستان ترسناک آمریکایی تبدیل کرد، زیرا شخصیتی است که به تمامی در تمی که سریال به خاطر آن شناخته می گردد جای می گیرد.

جذابیت جنسی، خشونت در کلاس بالا، رابطه عاشقانه شکست خورده، سرگذشت تراژیک و مقادیر زیادی خونریزی باعث شده که شخصیت کنتس خلاصه این سریال باشد. با انرژی بسیار پویا، حرکات قاتلانه و دیالوگ های ماندگار، کنتسِ داستان ترسناک آمریکایی یکی از بهترین شخصیت های تلویزیونی قرن بیست و یکم است.

11. باب بلچر در برگری باب

برگری باب (Bobs Burgers) در ابتدا همراه با خانواده سیمپسون (The Simpsons) و مرد خانواده (Family Guy) در شناساندن ژانر انیمه های سریالی به مخاطبان سهیم بود، اما در روزگار کنونی نقش کمتری به این سریال انیمیشن داده می گردد. در میان این سه بلچر ها بیش از دو عنوان دیگر از لحاظ کیفیت قابل توجه هستند هر چند از لحاظ نام و نشان و محبوبیت در صندلیی پایین تر قرار می گیرد.

اگر چه باب بلچر شهرت هومر سیمپسون و پیتر گریفین را نداشت، اما او به حق شخصیت اورجینالی است که شایستگی قرار دریافت در سالن افتخار انیمیشن های سریالی را دارد. برخلاف بسیاری از انیمیشن های خانوادگی، باب یک شخصیت سرد خسته نماینده نیست که کار های احمقانه اش هر هفته تمام خانواده را به دردسر می اندازد. در واقع در خانواده او به ندرت درگیری و کشمکشی دیده شده و یک خانواده منسجم به نظر می رسد.

تمامی اعضای خانواده او چنان خوب و دوست داشتنی هستند که هر یک می توانست در این صندلی قرار داشته باشد. باب یک مرد مهربان و سختکوش است که شغلش را دوست دارد و به خانواده اش نیز بسیار یاری می نماید. او قابل درک، دوست داشتنی و مهربان است و در سال 2019 نیز همچنان یکی از بهترین شخصیت های تاریخ انیمیشن های تلویزیونی به شمار می آید.

10. شرلوک هولمز در شرلوک

به وضوح تعیین است که شخصیت شرلوک هولمز شخصیت تازه ای متعلق به دهه اخیر به شمار نمی آید و بندیکت کامبربچ نیز اولین بازیگری نیست که در دهه اخیر نقش این شخصیت را بازی نموده است. رابرت داونی جونیور، یان مک کلین و ویل فرل همگی نقش او را در قالب پرده سینما بازی نموده در حالی که جانی لی میلر نیز در جهانی تلویزیون با نقش شرلوک هولمز ماندگار شد.

اما در میان تمامی این بازیگران، کامبربچ به طور واضح برجسته تر بود. با تنها 14 اپیزود در طی 9 سال، سریال شرلوک (Sherlock) مجال زیادی برای انتخاب برای ما باقی نمی گذارد هر چند درخشش کامبربچ در این اپیزود های اندک غیرقابل انکار است. کامبربچ با تصویرسازی جدیدی از این شخصیت که با شرلوک مسحور نماینده همیشگی متفاوت است، او نقش یک شرلوک شدیداً ضداجتماعی و بی احساس را ایفا می نماید در حالی که هوش و غرور همیشگی مترادف با شخصیت شرلوک هولمز را حفظ نموده است.

9. کیمی اشمیت در کیمی اشمیت شکست ناپذیر

در دهه اخیر تعداد معدودی سریال پیروز با شخصیت اول زن وجود داشته که شخصیت های زن سریال دختر جدید (New Girl) از رقبای اصلی عنوان بهترین شخصیت های زن سریالی یک دهه اخیر به شمار می فرایند. با این وجود در این عرصه سریال کیمی اشمیت شکست ناپذیر (Unbreakable Kimmy Schmidt) در صندلیی بالاتر از دختر جدید قرار می گیرد هر چند انتخاب از میان سه شخصیت اصلی آن سخت است، اما باید از سیسی و وینستون و طرفدارانشان عذرخواهی کنیم!

کیمی اشمیت دوست نداشتنش را برای مخاطب غیرممکن می سازد و البته این موضوع در خصوص کلیت سریال صدق نمی نماید. اگر چه کیمی اشمیت شکست ناپذیر یک سریال بیش از حد زنانه، آبکی و وابسته به جوک های ملایم بوده و شجاعت بسیاری از کمدی های مدرن را ندارد، اما خود شخصیت اشمیت به شکلی مُسری دوست داشتنی است.

8. فلیبگ در فلیبگ

فلیبگ (Fleabag) - هم شخصیت اصلی سریال و هم عنوان آن- هرچقدر هم کوشش می شد نمی توانست بیشتر از این بریتانیایی باشد. هوشمندانه، اما خود تقبیح نماینده، حیرت انگیز و همزمان بسیار خشک، سریال فلیبگ در فصل اول خود در سال 2016 بسیار پیروز بود، اما در فصل دوم خود در اوایل امسال به یک پدیده بزرگ تبدیل شد. فیبی والر-بریج پس از پیروزیت این سریال و درخشش در مراسم اهدای جوایز تلویزیونی همراه با تیلور سویفت به برنامه زنده شنبه شب دعوت شده و در فیلم جدید جیمز باند نیز نقشی بدست آورد.

حضور در این سریال همراه با کشتن ایو (Killing Eve) که والر-بریج در نویسندگی آن نیز نقش داشته، باعث شده که این نویسنده-بازیگر از محبوب ترین و شناخته شده ترین شخصیت های تلویزیون در حال حاضر باشد. اگر چه شخصیت فلیبگ در سطح شخصی شخصیتی دوست داشتنی نباشد، اما بدون شک شخصیتی حیرت انگیز به شمار می آید.

7. ریک گریمز در مردگان متحرک

همه می دانستیم که در این فهرست بالاخره شاهد شخصیت یا شخصیت هایی از سریال مردگان متحرک (The Walking Dead) خواهیم بود. بعد از فصل هیجان انگیز و پویای اول به کارگردانی فرانک دارابونت، به نظر می رسید که این سریال میخواهد به جرگه بهترین سریال های تاریخ تلویزیون بپیوندد. اما درگیری های پشت دوربین و نداشتن برنامه ریزی بلندمدت باعث شد که دارابونت از سریال خود کنار گذاشته شده و کیفیت فصول بعدی افت کند.

در این شرایط بود که جفری دی مان که در فصل اول نقش دیل هورواث را بازی می کرد در دفاع از دارابونت از تهیه نمایندگان سریال درخواست کرد که شخصیت او را به نحوی از داستان حذف نمایند. از آنجایی که مشکل دارابونت نویسندگان تنبلی بودند که سناریو هر سکانس را بدون توجه به آینده و داشتن تصویری بزرگ تر می نوشتند، بعد ها تعیین شد که نگرانی های او کاملاً بجا و درست بوده است. اگر چه پس از کنار رفتن دارابونت از پروژه، امیدواری به تبدیل شدن سریال مردگان متحرک به یکی از بهترین سریال های تاریخ تلویزیون به مقدار زیادی از بین رفت، اما ریک گریمز همچنان یکی از نمادین ترین و شناخته شده ترین شخصیت های تلویزیون در یک دهه اخیر باقی ماند.

حتی سبک صدا زدن پسرش- کارل- توسط اندرو لینکلن نیز برای همگان خاطره انگیز است. ریک گریمز خیلی زود به چهره اصلی مبارزه با مردگان متحرک تبدیل می گردد. اگر چه بعد ها انسان های بدذات در پس زمینه زامبی های آدمخوار به شخصیت های منفی اصلی سریال تبدیل شدند، اما ریک ریک همچنان صندلی خود را حفظ کرد. وفادار، شجاع، باهوش، خشن، اما مهربان، ریک یک رهبر بزرگ برای گروه و یک شخصیت اصلی خوش ساخت برای یک سریال تلویزیونی بود.

6. لورن مالوو در فارگو

صندلی بالای لورن مالوو ممکن است به خاطر کیفیت و تاثیر سریال فارگو (Fargo) تصور گردد، اما اگر چه این سریال سریالی عالی بود، اما نمی توان آن را بی نقص دانسته و از بازی زیبای بیلی باب تورنتون گذشت. همانند داستان ترسناک آمریکایی، این سریال نیز رویکردی آنتالوژی داشته اگر چه عمداً ارتباط بیشتری بین فصول و اپیزود های آن وجود دارد. اگر چه شخصت مالوو در ادامه برای نقش های کوتاه به فصول بعدی باز می گشت، اما قرار دریافت او در این فهرست به خاطر نقش آفرینی فوق العاده اش در فصل اول سریال است.

مارتین فریمن و آلیسون تولمن نیز نقش آفرینی های خارق العاده ای از خود ارائه داده اند، اما شخصیت مالوو با بازی تورنتون دلیل اصلی پیروزیت فصل اول فارگو بود. در شرایطی که تورنتون بهترین بازی خود را پس از فیلم تیغه فلاخن (Sling Blade) ارائه می داد، مالوو یک شخصیت بسیار پیچیده و شروری بسیار بیرحم، اما کاریزماتیک بود.

وی که قبلاً نیز با برادران کوئن بازی نموده بود در اینجا نیز ثابت می نماید که یکی از نیرو های اصلی این برادران کارگردان برای سبک فیلمسازی خاص و شخصی شان است. مالوو قاتلی خستگی ناپذیر است که انسان را چیزی فراتر از یک هیولا نمی بیند و بر اساس ایده خوب و بد زندگی نمی نماید. تنها چیز هایی که برای او مهم جلوه می نمایند مزایا و عواقب یک چیز هستند. با توجه به اینکه نقش آفرینی تورنتون در نقش لورن مالوو با جوایز متعددی همراه بود، بدون شک این شخصیت و بازی تورنتون به این زودی ها فراموش نخواهد شد.

5. الون در چیز های عجیب تر

بدون شک چیز های عجیب تر (Stranger Things) جهانی تلویزیون در یک دهه اخیر را در نوردیده و نوستالژی دهه 80 را بار دیگر برانگیخت البته به روشی که یک پیروزیت بزرگ به شمار می آید. جامعه مخاطبین هدف این سریال در دورانی که داستان سریال در آن می گذرد، اما هنوز به جهان نیامده بودند و انتظار نمی رود که سریال های ترسناک علمی-تخیلی مخاطب زیادی را جلب نمایند.

دهه 2010 دهه ای بود که در آن فرهنگ شخصیت های باهوش، درس خوان، اما دارای مشکل در تعاملات اجتماعی (Nerd) در کانون توجه نهاده شد و چیز های عجیب تر نهایت استفاده را از این تغییر برد. اگر چه در این سریال شخصیت های زیادی حضور مداوم دارند، اما الون (Eleven) و مایک به وضوح نقش های محبوب اصلی را دارند در حالی که هاپر و استیو در ادامه سریال صندلی خود را بهبود می بخشند.

با این وجود شخصیت الون نماد بی رقیب سریال است. چه در آن کسوت سرتراشیده ابتدای سریال با بینی خونین، با مو های مصنوعی طلایی و علاقه به تخم مرغ چه با آن ظاهر مطمئن و بالغ بعدهایش، الون یکی از دوست داشتنی ترین شخصیت هایی یک دهه اخیر تلویزیون است. مایلی بابی براون خیلی زود به شهرت رسیده و به نظر می رسد آینده ای پیروز در جهانی هالیوود در انتظار اوست.

4. کارآگاه راست کول در کارآگاه حقیقی

این بار نیز یک شخصیت در سریال های آنتالوژی صندلیی در این فهرست بدست می آورد و این بار قرعه به نام نقش آفرینی متیو مک کانهی در فصل اول سریال نوآر و تاریک کارآگاه حقیقی (True Detective) می افتد. وودی هارلسون نیز در فصل اول سریال بسیار دوست داشتنی ظاهر می شوند در حالی که شخصیت ماهرشالا علی در فصل سوم نیز می توانست رقیب قابل توجهی در این فهرست باشد، اما وقتی همه چیز را در نظر می گیریم برنده این رقابت برای کلیت سریال، شخصیت راست کول با بازی مک کانهی است.

در خصوص فصل دوم هم هر چه کمتر صحبت کنیم بهتر است. به وسیله همین شخصیت راست کول بود که سریال کارآگاه حقیقی توانست صندلی خود را به عنوان یک سریال کارآگاهی متفاوت تثبیت کند. دیالوگ های او پر از یک تم شاعرانه تاریک و پوچ گرایانه است؛ ترفندی که شخصیت های پس از او همیشه سعی داشته اند ان را تکرار نموده، اما همیشه در این کار شکست خورده اند.

او به عنوان آغازگر سریال، شخصیتی بود که به خوبی توسط مخاطب حس و درک می شد، حالت عرفانی اش واقعی بود و دردش را می شد به وضوح دید. داستان فصل اول به شکل غیرخطی روایت شده و در سه برهه زمانی متفاوت به تصویر کشیده می گردد که راست را در شرایطی کاملاً متفاوت به نمایش می گذارند. چه در صندلی یک پلیس جوان ایده آل گرا، یک کارآکاه باتجربه تر با مو های جوگندمی و چه در هنگامی که به یک شخصیت نهیلیست عصبی تبدیل می گردد، مک کانهی همیشه در اوج واقع شده است.

3. تیریون لنیستر در بازی تاج و تخت

خیلی دور خیلی نزدیک برای تیریون لنیستر. وقتی به فصل اول تا چهارم و حتی فصل اول تا ششم سریال بازی تاج و تخت (Game Of Thrones) نگاه دقیقی داشته باشیم، تیریون لنیستر بدون شک برنده این ماراتن شلوغ خواهد بود. هیچ کس دیگری به او نزدیک هم نمی گردد. شوربختانه سریال بازی تاج و تخت حتی با سرعتی بیشتر از سقوط ریگال اژد ها در دریا از عرش به فرش آمد و این موضوع نقش زیادی در رضایت دادن تیریون به قرار دریافت در رتبه سوم این فهرست داشت.

با این وجود، دو فصل پایانی سریال نتوانست از بازی های خارق العاده پیتر دینکلیج در فصول قبلی کاسته و این بازیگر همچنان تمام کوشش و توانایی خود را برای به تصویر کشیدن آنچه که در سناریو آمده بود ارائه داد. تکامل او در طول داستان، پایکوبی او در صندلی قهرمان، ضدقهرمان و شرور همیشه او بسیار چشم نواز بود. سکانس دادگاه او، روز های اولش در وینترفل و مشاعره هایش با شخصیت بران تماشای سکانس های با حضور وی را لذت بخش می ساخت.

تیریون ابتدای داستان به عنوان یکی از باهوش ترین شخصیت های وستروس همیشه ما را در حال حدس زدن نگاه داشته و هیچ شباهتی با شخصیت های دیگر بازی تاج و تخت نداشت.

2. بوجک هورسمن در بوجک هورسمن

در دهه 90 میلادی، او در یک سریال بسیار مشهور بود، اما در دهه 2010، او یکی از بهترین شخصیت های جدید تلویزیون است. سریال بوجک هورسمن (BoJack Horseman) از آن سریال هایی است که خیلی آرام آرام مخاطب را می سوزاند و موضوع سورئال انسان پنداری داستان نیز در ابتدا با واکنش نه چندان خوب مخاطبان روبرو شد. بدین ترتیب شناخته شدن زیبایی های واقعی سریال بوجک هورسمن تا اپیزود یازدهم فصل اول سریال به تعویق افتاn، اما از آن به بعد به معدن طلا رسید.

بوجک هورسمن با پرداختن به موضوعات مهمی مانند اعتیاد، توخالی بودن شهرت، اذیت و آزار توسط والدین، درماندگی و مسائل جنسی به شکلی بی نقص، سریالی بسیار هوشمندانه تر از آن چیزی که است که در ظاهر یک کارتون با شخصیت های حیوانی انسان نما دیده می گردد. شخصیت بوجک نیز یک شخصیت درمانده و تاریک است، شخصیتی الکلی که در قعر درماندگی و غم پنهان موجود در هالیوود افتاده است.

چه زمانی که کوشش دارد خود را اصلاح کند و چه زمانی که بیش از پیش خود را در غم و فلاکت مدفون می سازد، داستان او همیشه بسیار طبیعی، واقعی و پویا به نظر رسیده و و لحظات ویرانگری را برای مخاطب ایجاد می نماید.

1. ریک سانچز در ریک و مورتی

ریک و مورتی (Rick & Morty) سریالی است که از این بهتر نمی توانست باشد هرچند انتظار نمی رفت تا به این اندازه خوب باشد. این سریال که بر اساس یک یادداشت کوتاه ساخته شده و در واقع تقلیدی مضحک از فیلم های بازگشت به آینده (Back To The Future) است، اما باید بدانید که سناریو اپیزود آزمایشی ان در طی یک شب توسط هارمون نوشته شده است.

البته این موضوع را نباید به پای شانس و اقبال گذاشت، زیرا او قرار بود سناریو سریال را روز بعد در اختیار مدیران اجرایی قرار دهد و این کار را تا دقایق آخر مهلتی که به او داده شده بود به تعویق انداخت. علیرغم این موضوع، اما ریک و مورتی به یک پدیده اجتماعی و فرهنگی تبدیل شد. این سریال چنان محبوب و تاثیرگذار است که بار ها برنده جایزه امی شده، برند های مختلفی با الهام از شخصیت های آن شکل گرفته و در یک مورد باعث شد مخاطبان برای خریدن یک سس خاص مربوط به مک دونالد صف کشیده و شورش نمایند.

اگر چه ریک همیشه در کنار شخصیت های فوق العاده دیگری قرار می گیرد، اما در این جمع همیشه ستاره اصلی بوده است. دیوانه، بیرحم، بسیار باهوش و فوق العاده طعنه آمیز، ریک شخصیتی است که با هر شخصیت دیگری در داخل و خارج از سریال تفاوت دارد. هیچ کسی مانند او برنامه هایی عجیب و غریب و توهین هایی ویرانگر نداشته است.

منبع: whatculture