کشف راز عجیب ترین مومیایی های مصر باستان، عکس - فروشگاه اینترنتی هرپو

حالا اما دانشمندان با تجزیه و تحلیل شماری از بابون های مومیایی شده، نور تازه ای به جایگاه این حیوانات در مصر باستان تابانده اند. بقایای 36 بابون مومیایی شده که به وسیله محققان مورد مطالعه قرار گرفته اند، برای اولین بار در اوایل دهه 1900 میلادی در گورستان وادی القرود، یا به اصطلاح دره میمون ها، در جنوب غربی دره پادشاهان مصر کشف شده اند.

استخوان ها نشان دهنده ده ها بابون نوزاد تا بزرگسال از دو گونه بودند: یکی بابون مقدس و دیگری بابون زیتونی که بنابر گفته دانشمندان گونه های بومی مصر محسوب نمی شده و از دو منطقه دیگر وارد این سرزمین شده بودند.

ویم ون نیر، پروفسور افتخاری موسسه علوم طبیعی بلژیک در بروکسل، در این باره می گوید: بابون زیتونی از نواحی جنوبی (سودان کنونی) و بابون مقدس از منطقه ها کوهستانی مجاور دریای سرخ، در سودان، اریتره، سومالی و اتیوپی آمده اند. هرچند منشا دقیق هنوز باید با جزئیات بیشتری مستند گردد.

وی اضافه نمود: از میان تمام حیواناتی که مصریان باستان به آنها احترام می گذاشتند، بابون ها تنها حیواناتی بودند که بومی مصر به حساب نمی آمدند.

تصور می گردد بابون ها در آئین های مصر باستان نقش داشته اند. این در حالی است که پرورش و مراقبت از حیوانات وحشی بزرگ، به ویژه گونه های غیر بومی، چالش برانگیز بوده است. در همین رابطه محققان کشف کردند که بابون ها قبل از مرگشان از نور خورشید محروم بوده و به علت تغذیه نامناسب، دچار بیماری های استخوانی شده بودند.

به گفته آنان، معاینه بقایای اسکلتی نشانه هایی از بیماری راشیتیسم را در این حیوانات نشان داده است. بابون ها به علت محرومیت از آفتاب و بیماری متابولیک دچار تغییر شکل دست ها و پاها و صورت، دندان های رشدنیافته، آرتروز و سایر آسیب ها شده بودند.

نویسندگان مطالعه نوشته اند که این آسیب ها در استخوان های دیگر بابون های کشف شده دو مکان باستانی سقاره و تونة الجبل که مربوط به همان دوره است دیده می گردد.

دکتر سلیمه اکرام، استاد مصرشناسی در دانشگاه آمریکایی قاهره، در این باره می گوید: مطالعه صورت گرفته این واقعیت را ثابت می نماید که انواع مختلف بابون ها به مصر آورده شده و در آنجا پرورش داده می شدند. این جالب توجه است که فکر کنیم مصریان باستان سعی کردند برنامه ای برای پرورش بابون ها ایجاد نمایند تا هم احترام و تقدس آنها حفظ گردد و هم در مراسم مذهبی مورد استفاده قرار گیرند.

استخوان بابون های مورد مطالعه قرارگرفته در زمره 463 بقایای نخستی های مومیایی شده هستند که در سال های 1905 و 1906 میلادی به وسیله باستان شناسان موزه تاریخ طبیعی لیون در فرانسه (موزه کنفلوانس کنونی) جمع آوری شده بودند.

پیشتر تصور می شد قدمت آنها به قرن اول و دوم میلادی بازگردد، اما زمانی که نویسندگان مطالعه کلاژن استخوان و الیاف یک پارچه را که دور یک مومیایی سالم بابون پیچیده شده بود مورد آنالیز قرار دادند، متوجه شدند که این حیوانات احتمالاً بین سال های 803 تا 520 قبل از میلاد دفن شده اند.

بعلاوه در مقبره ها تکه هایی از پوست خشک شده با دسته های بلند مو وجود داشت که نشان می داد حیوانات به عنوان مومیایی در آنجا قرار گرفته اند.

با توجه به این که بابون ها صخره نوردهای خوبی هستند، دانشمندان حدس می زنند آنها احتمالاً در ساختمان ها یا محوطه هایی با دیوارهای بلند نگهداری می شده اند تا از فرارشان جلوگیری گردد. درنتیجه به علت کمبود نور خورشید، آنها دچار اختلالات متابولیکی شدند که عمدتاً باعث بروز بیماری راشیتیسم در آنها شده است.

دکتر اکرام می گوید: متاسفانه مصری ها از نحوه مراقبت و تغذیه بابون ها اطلاع کافی نداشتند. هرچند آنان سعی می نموده اند به این حیوانات احترام بگذارند و از آنها مراقبت نمایند، اما در واقع شرایطی را ایجاد کردند که برای سلامتی و رفاه حیوانات مضر بوده است.

همزمان پژوهشگران می گویند هیچ نشانه ای از شکستگی استخوان وجود ندارد که نشان دهد با حیوانات از نظر فیزیکی بد رفتاری شده است.

5858