ما با هم به رویاهامان می رسیم
به گزارش فروشگاه اینترنتی هرپو، خبرنگاران ، آدم هایی که در این جهان زندگی می نمایند با هم متفاوت اند. یکی به مسایل هنری علاقه دارد و دیگری عاشق ریاضی است؛ یکی دلش می خواهد معلم گردد و دیگری مکانیکی را بیشتر از هر کار دیگری دوست دارد. یکی خیلی خوب می دود و دیگری خیلی خوب می نویسد یا آشپزی می نماید. پس آدم ها با یکدیگر تفاوت دارند و سلیقه هاشان یکی نیست؛ اما همه آدم ها برای رسیدن به موفقیت باید جهت سخت و پرپیچ و خمی را پشت سر بگذارند. گاهی سختی ها چند برابر می گردد؛ مثلا وقتی گوش مان نمی شنود یا چشم مان نمی بیند یا زمانی که به سختی راه می رویم. البته هیچ کدام از این اتفاقات، نمی توانند سد راه شوند و ما را از رسیدن به موفقیت بازدارند؛ به شرط آن که بیشتر بکوشیم و خود را جدای از جامعه تلقی نکیم. آدم های دیگر هم به ما احترام بگذارند و ما را با تفاوت ها و نیازهای ویژه مان به رسمیت بشناسند و بپذیرند درست است که ما کم شنوا یا ناشنوا هستیم؛ خوب نمی بینیم یا بینایی خود را تمام و کمال از دست داده ایم یا حتی مشکل جسمی- حرکتی داریم؛ اما باهوش و توانمندیم و می توانیم ذوق و استعداد خود را شکوفا کنیم.
راستی چند مرکز می شناسید که بچه ها با نیازهای ویژه را از سایر بچه ها جدا ننموده و همه بچه ها می توانند کنار هم بنشینند و کتاب بخوانند و کارهای هنری بنمایند و یاد بگیرند؟ قطعا مراکز فراگیر کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان، یکی از مهم ترین جاهایی است که در آن ، بچه ها به هم یاری می نمایند و با هم شعر می خوانند و بازی می نمایند و همین با هم بودن سبب می گردد، شادی و مهربانی بیشتری در فضا موج بزند.
سال 1380 بود که اولین مرکز فراگیر در تهران راه اندازی شد. اهالی کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان می خواستند کاری نمایند تا بچه ها با نیازهای ویژه هم بتوانند مثل بچه های دیگر از امکانات آموزشی برخوردار باشند و بتوانند قصه و داستان بخوانند؛ نمایش اجرا نمایند؛ به کارگاه های هنری بیایند و از بودن در کنار هم لذت ببرند؛ به همین دلیل به راه اندازی مراکز فراگیر فکر کردند؛ مرکزی که آرام آرام، ریشه دواند و توسعه پیدا کرد و به شهرهای دیگر ایران رسید. حالا بچه هاِ با نیازهای ویژه، هرجای ایران که باشند، می توانند عضو یکی از این مرکزها شوند؛ چون در هر استان، حداقل یک مرکز فراگیر وجود دارد.
در مراکز فراگیر کانون پرورش فکری، کتاب های برِل، سی دی های تصویری، کتاب های گویا، دستگاه پرکینز (دستگاهی که می توان با آن به خط بریل تایپ کرد)، کتاب های لمسی - تصویری برجسته و کتاب هایی با حروف درشت وجود دارد. راستی در این مراکز، مربیانی حضور دارند که کار با بچه ها دارای نیازهای ویژه را بلدند و کلی آموزش دیده اند.
راستی انتشارات کانون پرورش، در این سال ها کتاب هایی را به خط بریل منتشر نموده؛ پیرزوی بر شب، تیستوی سبزانگشتی، مادر، حکایت مرد و دریا، آهوی گردن دراز و سنجابی که بزرگ شد از جمله این داستان ها هستند. اتفاقا کتاب پیروزی بر شب، زندگی نامه لویی بریل، مخترع خط بریل است. اگر می خواهی بدانی او در کودکی و نوجوانی چطور زندگی می نموده و چطور با وجود نابینایی به موفقیت های بزرگی رسیده، می توانی این کتاب را بخوانی.
امروز، دوازدهم آذر و روز جهانی معلولان است. شاید تو هم در میان دوستانت کودکی را با نیازهای ویژه بشناسی. حالا می دانی که او هم مثل تو توانمند است. حالا می توانی با او به یکی از مراکز فراگیر کانون بروی و با هم کتاب بخوانید و بازی کنید. شاید او کندتر از تو راه برود و حرکت کند؛ شاید کمتر ببیند؛ شاید صدای تو را نشنود؛ اما او هم به میزان تو باهوش و بااستعداد است و از بودن در کنار تو لذت می برد.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران