علائم شکستگی یا ترک برداشتگی استخوان و راههای درمان آن - فروشگاه اینترنتی هرپو

شکستگی یکی از مسائل رایج برای استخوان ها است و هر فرد به طور میانه در طول زندگی خود دو بار با شکستگی استخوان روبرو می گردد. شکستگی استخوان زمانی اتفاق می افتد که فشار وارد شده بر استخوان از استحکام و مقاومت استخوان بیشتر باشد.

احتمال شکستگی، به عوامل مختلفی از جمله سن بستگی دارد. شکستگی استخوان در بچه ها بسیار رایج است ولی شکستگی در بچه ها، پیچیدگی کمتری نسبت به شکستگی استخوان در بزرگسالان دارد. هم زمان با افزایش سن، استخوان ها شنماینده تر می شوند و در شکستگی بر اثر سقوط آسیب های بیشتری می بینند.

شکستگی انواع مختلفی دارد ولی دسته بندی اصلی آن عبارت است از: شکستگی جابه جا شده، جابه جا نشده، باز و بسته.

شکستگی جابه جا شده یا جابه جا نشده مرتبط با هم ترازی استخوان های شکسته است. در شکستگی جابه جا شده، استخوان به دو یا چند قسمت شکسته می گردد و انتهای دو قسمت شکسته، طوری در کنار هم قرار می گیرد که هم راستا نباشد. اگر استخوان به چندین قسمت شکسته گردد و تعداد آنها زیاد باشد، خردشدگی استخوان نام دارد.

در شکستگی جابه جا نشده، استخوان دچار شکستگی می گردد ولی جای آن تغییر نمی نماید و راستای خود را حفظ می نماید.

شکستگی بسته، زمانی است که استخوان می شکند ولی هیچ سوراخ یا زخم باز روی پوست مشاهده نمی گردد. شکستگی باز، زمانی است که استخوان می شکند و از پوست بیرون می آید یا زخم و نشانه های آن روی پوست دیده می گردد. گرچه ممکن است دوباره عقب برود و از روی پوست، استخوان قابل مشاهده نباشد.

این تفاوت مهمی که شکستکی باز و شکستگی بسته دارد، ممکن است منجر به عفونت های عمیق استخوانی گردد.

شکستگی استخوان در بچه ها چون ویژگی های متمایزی دارد، دارای زیرمجموعه هایی است که فقط در شکستگی استخوان بچه ها مشاهده می گردد.

مثلا:

* شکستگی گرانشی یا شکستگی ترکه ای که در آن، استخوان خم می گردد ولی هیچ شکستگی در سرتاسر آن مشاهده نمی گردد.

* شکستگی گرهی که ناشی از فشار دو استخوان بر هم دیگر است.

* شکستگی صفحه رشد در مفاصل که در استخوان های کوتاه تر مشاهده می گردد.

شکستگی های زیر ممکن است هم در بچه ها و هم در بزرگسالان دیده گردد:

* خردشدگی که در آن استخوان شکسته، چند تکه می گردد.

* شکستگی عرضی زمانی است که در آن خط شکستگی عمود بر محور طولی استخوان باشد.

* شکستگی مایل زمانی است که شکستگی دارای زاویه با محور استخوان است.

* شکستگی پاتولوژیک بر اثر بیماری هایی ایجاد می گردد که استخوان را ضعیف می نمایند.

* شکستگی تنشی یا موترک، شکستگی ناکامل استخوان است که در اثر نیروهای کم ولی تکرار شونده و در اثر خستگی استخوان اتفاق می افتد.

شدت شکستگی ها به نوع شکستگی و محل آن بستگی دارد. شکستگی های شدید اگر به درستی درمان نشوند، عوارض جانبی خطرناکی دارند. از عوارض جانبی احتمالی آن می توان به آسیب رساندن به اعصاب و رگ های خونی، عفونت استخوان یا عفونت بافت های مجاور اشاره نمود.

دوره احیای مجدد استخوان به سن و شرایط سلامتی بیمار و نوع شکستگی، بستگی دارد. یک شکستگی مختصر در بچه ها ممکن است در عرض چند هفته بهبود پیدا کند ولی ترمیم شکستگی های شدید در بزرگسالان ممکن است ماه ها طول بکشد.

علائم شکستگی استخوان چیست؟

علائم و نشانه های ایجاد شکستگی در استخوان عبارت اند از:

* تورم یا کبودی در پوست بالای استخوان

* تغییر شکل بازو یا پا

* احساس درد در نواحی آسیب دیده که بر اثر حرکت دادن یا فشار دادن، درد هم تشدید می گردد

* عدم توانایی در تحمل وزن روی بخش آسیب دیده

* از دست دادن عملکرد عضو آسیب دیده

* در شکستگی های باز، بیرون زدن استخوان از زخم

شکستگی ها معمولا بر اثر افتادن، ضربه خوردن یا حوادث مختلف ایجاد می گردد.

شکستگی های پاتولوژیک شکستگی هایی هستند که بر اثر یک بیماری ایجاد می شوند. مثلا بیماری هایی مثل سرطان که باعث ایجاد ضعف در استخوان ها می گردد و بدون آسیب یا با کوچک ترین ضربه ای، استخوان با شکستگی روبرو می گردد. پوکی استخوان، بیماری است که در آن استخوان بافت سالم خود را از دست می دهد و با بالا رفتن سن، احتمال آن افزایش پیدا می نماید.

شکستگی ها می توانند جزئی یا شدید باشند و این بستگی به نوع ضربه و اینکه آیا آسیب دیگری به بدن وارد شده است یا خیر دارد. برخی از انواع دیگر آسیب هایی که ممکن است رخ دهد شامل موارد زیر است:

* پاره شدن پوست

* آسیب عصبی

* آسیب عضلانی

* آسیب اندام

اگر فکر می کنید که علائم بالا را مشاهده نموده اید، حتما به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید. شکستگی استخوان یک فوریت پزشکی است که اگر زود و درست درمان نگردد، عواقب خطرناکی در پی دارد.

چطور شکستگی استخوان تشخیص داده می گردد؟

پزشکان، شکستگی استخوان را معمولا با معاینه، تست فیزیکی و عکس برداری تشخیص می دهند. گاهی اوقات عکاسی با اشعه ایکس، شکستگی را نشان نمی دهد. به خصوص در مواردی مثل شکستگی مچ، شکستگی لگن به خصوص در سالمندان و شکستگی های تنشی. در این شرایط، پزشک تست های دیگری برای تشخیص شکستگی انجام می دهد. مثلا روش هایی مثل سی تی اسکن، ام آر آی یا اسکن استخوان برای تشخیص این شکستگی ها وجود دارد.

در برخی از موارد مثلا احتمال شکستگی مچ که در عکس برداری نشان داده نمی گردد، ممکن است پزشک مچ را آتل بندی کند تا آن را ثابت نگه دارد و 10 تا 14 روز بعد، یک بار دیگر عکسبرداری کند. ترمیم شدن ممکن است سبب بروز نشانه های شکستگی گردد.

گاهی حتی بعد از تشخیص دادن شکستگی، ممکن است به تست های بیشتری مثلا سی تی اسکن یا ام آر آی احتیاج داشته باشید تا تعیین گردد که آیا به بافت های اطراف استخوان نیز آسیب رسیده یا خیر.

اگر پزشک احتمال شکستگی جمجمه بدهد، احتمالا از مرحله عکسبرداری با اشعه ایکس صرف نظر می نماید و مستقیما از سی تی اسکن استفاده می نماید. با سی تی اسکن، هر نوع شکستگی و آسیب های ناشی از آن و آسیب های ثانویه درون جمجمه مثلا خون ریزی در اطراف مغز، تشخیص داده می گردد.

درمان شکستگی استخوان چیست؟

شکستگی استخوان معمولا احتیاجمند درمان های اورژانسی در بیمارستان است. یکی از مثال های شکستگی جزئی که احتیاج به مراقبت های فوری ندارد، شکستگی نوک انگشتان است. اگر شکستگی در کمر، گردن و لگن دارید، عضو آسیب دیده را تکان ندهید و خیلی سریع با فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

در سایر موارد می توانید از فرد دیگری یاری بگیرید یا بیمار را به اورژانس و بیمارستان منتقل کنید. قبل از انتقال بیمار، حتما منطقه ها آسیب دیده را حفاظت کنید تا از آسیب های بعدی پیشگیری گردد.

برای شکستگی پا و دست می توانید با چوب، پلاستیک یا فلز، یک ابزار حمایتی بسازید که در زمان انتقال، استخوان و شکستگی، جابه جا نگردد. آتل را با فشار کم ببندید. اگر در محل آسیب، خونریزی وجود دارد، قبل از آتل بندی، جلوی خونریزی را بگیرید.

استخوان های شکسته باید در جای صحیح خود قرار بگیرند و همان جا ثابت شوند تا فرایند ترمیم، به درستی طی گردد. عمل جا انداختن استخوان، ریداکشن نام دارد. جابه جا کردن استخوان بدون جراحی، ریداکشن بسته نام دارد. بیشتر شکستگی های بچه ها با ریداکشن بسته درمان می گردد.

شکستگی های وخیم تر ممکن است به ریداکشن باز یعنی ریداکشن به وسیله جراحی احتیاج پیدا کند. در برخی موارد، از ابزارهای مختلفی برای نگه داشتن استخوان در جای اصلی، استفاده می گردد. شکستگی های باز باید کاملا تمیز شوند تا از بروز عفونت، پیشگیری گردد.

بعد از جا انداختن استخوان، بیشتر شکستگی ها با ابزارهای مختلف مثلا آتل یا گچ، در جای خود ثابت می شوند تا درد کاهش پیدا کند و به فرایند ترمیم استخوان یاری گردد. در بیشتر موارد، درمان های دارویی به مسکن ها محدود می گردد تا تحمل درد را برای بیمار، آسان تر کند.

در شکستگی های باز ممکن است داروهای دیگری مثل آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری از عفونت، تجویز گردد. فرایند احیا و توانبخشی به سرعت آغاز می گردد. حتی وقتی استخوان ها در گچ یا آتل واقع شده است. این مرحله، جریان خون را بهبود می بخشد، ترمیم را سرعت می دهد، قدرت عضلات را حفظ می نماید و از لخته شدن خون در نواحی آسیب دیده جلوگیری می نماید.

بعد از جدا کردن گچ یا آتل، نواحی اطراف جراحت تا چند هفته ممکن است دچار گرفتگی یا کشیدگی باشد و حتی ورم و کبودی داشته باشد. احساس کرختی در اطراف ناحیه آسیب دیده، طبیعی است. علائم مختلف شکستگی و فرایند ترمیم، ممکن است تا چند هفته طول بکشد.

اگر دچار شکستگی استخوان شده اید، بعد از برداشتن آتل یا باز کردن گچ، باید استفاده از اندام آسیب دیده را کم کم آغاز کنید. حدودا 4 تا 6 هفته طول می کشد تا اندام ها، قدرت قبلی خود را به دست آورند. حتما از پزشک بپرسید که کدام فعالیت های فیزیکی را با چه شدتی می توانید انجام دهید. پزشک با توجه به شرایط آسیب دیدگی و سلامت کلی بدن شما، فعالیت های مناسب را برایتان توصیه می نماید و مطمئن باشید که با انجام آنها، آسیبی به شما نمی رسد.

گاهی اوقات برای قرار دادن استخوان شکسته در موقعیت درست خود، به جراحی احتیاج است. جراح بعلاوه ممکن است احتیاج به قرار دادن موارد زیر در استخوان برای یاری به جا انداختن استخوان با جراحی داشته باشد:

* پین

* میله

* پیچ

* سیم کابل

انجام این روش ممکن است به بیهوشی یا داروهای ضد درد داشته باشد.

شکستگی های استخوان لگن تقریباً همواره برای بهبود سریعتر و بهتر به عمل جراحی احتیاج دارند. شکستگی های برخی از اندام ها ممکن است احتیاج به کشش ملایم عضلات و تاندون ها در اطراف استخوان شکسته به منظور جا اندازی استخوان داشته باشند. کشش را می توان با سیستم وزنه و قرقره هایی که روی یک قاب فلزی روی تخت نصب می شوند ایجاد کرد.

تمرین کردن در استخر یکی از روش های عالی برای توانبخشی و ترمیم سریع تر استخوان های شکسته است. البته قبل از هر کاری حتما با پزشک خود مشورت کنید.

چطور می توان از شکستگی استخوان پیشگیری کرد؟

برای اینکه از شکستگی استخوان پیشگیری کنید، باید نکات ایمنی و اخطارهای معمول را جدی بگیرید. مثلا:

* هنگام نشستن در وسایل نقلیه کمربند ایمنی را ببندید.

* برای انجام فعالیت هایی مثل دوچرخه سواری، ورزش های مختلف، اسکی و حتی کارهای گوناگون مثلا کارگری در ساختمان، همواره وسایل و تجهیزات ایمنی لازم را بپوشید. مثل کلاه ایمنی.

* مسیرهای رفت و آمد و راه پله ها را مرتب نگه دارید و وسیله اضافه در آنها قرار ندهید تا از سقوط پیشگیری کنید.

* اگر پوکی استخوان دارید، تمرینات ورزشی مرتب را برای بهبود استقامت و تعادل بدن جدی بگیرید که به کاهش تعداد دفعات سقوط منجر می گردد.

* در خصوص مصرف مکمل های غذایی مورد احتیاج برای ساخت بافت استخوان مثلا کلسیم و ویتامین دی با پزشک خود مشورت کنید.

* هنگام استفاده ار نردبان، مراقب باشید. از کسی بخواهید که آن را نگه دارد و از پله های بالایی آن استفاده نکنید.

* با رعایت این نکات، می توانید حوادث منجر به شکستگی استخوان را کاهش دهید.

راه های ترمیم شکستگی استخوان

استخوان ها دارای ظرفیت فوق العاده ای برای ترمیم خودشان هستند و با درمان مناسب، بیشتر شکستگی ها بدون هیچ عارضه ای بهبود خواهند یافت. اما برخی شکستگی ها مسائلی در ترمیم دارند.

هنگامی که یک استخوان به کندی ترمیم می گردد، به نام تاخیر در التیام خوانده می گردد.

هنگامی که یک استخوان اصلا ترمیم نمی گردد، به نام استخوان جوش نخورده خوانده می گردد.

دلیل جوش نخوردن استخوان

- وجود عفونت

- جریان خون کم به استخوان

- جدا شدن انتهای استخوان شکسته

- حرکت دادن استخوان شکسته

استخوان هایی که جوش نمی خورند

1- شکستگی ناوی: یکی از 8 استخوان مچ دست است و در زیر انگشت شست واقع شده است.

2- شکستگی تالوس: تالوس یکی از استخوان های مچ پا می باشد. بیش از نیمی از تالوس از غضروف پوشیده شده است. تالوس باعث حرکت مفصل پا، زیر مچ پا و قسمت میانی پا می گردد.

3- شکستگی گردن ران: درست در زیر توپ مفصل ران واقع شده است. هنگامیکه این استخوان شکسته گردد، توپ را از استخوان ران جدا می نماید.

4- شکستگی متاتارس پنجم (جونز): از قسمت میانی پا به انگشت کوچک پا کشیده شده است. قسمت انتهای این استخوان، برآمده است و در طرف خارجی پا احساس می گردد.

چه کسانی در معرض جوش نخوردن استخوان قرار دارند؟

- افراد سیگاری

- دیابتی ها

- افراد چاق

- دیگر بیماران

درمان استخوانهای جوش نخورده

بستگی به دلیل جوش نخوردن دارد.

- جراحی برای از بین بردن عفونت

- حرکت ندادن استخوان شکسته (با دستور پزشک)

- پیوند استخوان برای تحریک رشد استخوان

منبع: سایت دکتردکتر

سایت درمانکده

سایت بیتوته

منبع: راسخون