از اظهارات عوام فریب سلبریتی ها درباره کرونا تا منفعل بودن تلویزیون
به گزارش فروشگاه اینترنتی هرپو، ادعاهای آفای سلبریتی در برنامه زنده رسانه ملی اکثریت حاصل عوام فربی و سوادی است که متأسفانه برخی سلبریتی های ما از فضای مجازی و نشستن بیش از حد پای برخی شبکه های ماهواره ای گرفته اند ...
گروه فرهنگ و هنر خبرنگاران: ورود رسانه های متعدد و متکثر از فضای مجازی گرفته تا کانال های عجیب و غریب اینترنتی و ماهواره ای به فضای رسانه ای، الزامی است بر اثبات جای پای واژه مدیریت رسانه؛ مدیریتی که در پی اتفاقات خاص رسانه ای خودش را جلوی روی مخاطبش محک می زند .
کرونا و شیوعش امروزش همه عرصه ها را درگیر کرده؛ علی الخصوص رسانه و بطور متمرکز صداوسیمایی که وظیفه ای خطیر برعهده دارد. اما همین رسانه گاه از سر بی احتیاطی کاری می کند که تنها نتیجه اش، تولید مواد لازم برای آبشخور رسانه های خلاف جهت ماست. نمونه آن نیز ادعای نابخردانه ای است که گاه برخی غیرمطلعین و ساده انگارها در همین رسانه می زنند که یکی به ماجرای سلبریتی شب گذشته برنامه فرمول یک برمی شود .
این بخشی از یادداشت کوتاه محسن غلامی (قلعه سیدی)، در پی این گونه اتفاقات است که باقی در ادامه می آید :
کشور ما مثل خیلی از کشورهای دیگر، درگیر کرونا و شیوع این بیماری است و روزهای سختی را می گذراند؛ روزهایی که از مسئولین کشوری تا برخی مشاغل حساس تر و درگیر اعم از کادر درمانی، مسئولین شهری و خصوصا رسانه های جمعی تلاقی بیشتری با این پدیده دارند .
رسانه هایی که بالتبع با توجه به دایره و گستره مخاطبینش، بیشتر متوجه صداوسیماست تا فضا را در این بلبشوی خبری از این بیماری بویژه در فضای مجازی و کانال های رسمی و غیررسمی، شکل منظم تری بدهد و لااقل این بخش از ماجرا را به دور از هر تنشی برای مخاطبانش مدیریت کند. همچنانکه در خیلی مواقع نیز پیشرو هم بوده است .
این اتفاق هم اکنون در بسیاری از بخش های خبری و میزگردهای تخصصی هرچند گاه با کمی محافظه کاری اما به هرحال تا حدودی با موفقیت، درحال انجام است. در عین اینکه همچنان لازم است بار کیفی اینگونه برنامه ها با حضور متخصصین بیشتر شود تا مردم توصیه ها و پیامدهای حول این ویروس را جدی تر بگیرند .
امروز تلویزیون به عنوان رسانه جمعی محوری و ابزار دیپلماسی همگانی، در فضای بحران وظیفه ای ندارد جز خبررسانی دقیق و نمایش اطلاعات صحیح و البته مدیریت شده که جز حقوق مخاطب است تا بشود آنچه که مدیریت بالاتر می خواهد یعنی اجبار مردم به خانه نشینی و نهایتا قطع زنجیره ای این فاجعه .
سال هاست اما مدیریت رسانه ای خیلی از این مولتی مدیاها از جمله حتی خود تلویزیون، محل نقدهایی است تا لااقل در مواقع حساس، کمی منطقی و حرفه ای تر عمل کنند .
تلویزیونی که این روزها به عنوان تریبون مرکزی رسانه میدان داری می کند و همه جوره نیز وسط معرکه است، گاه البته بطور ناخواسته و نداشتن اتاق فکر درست و حسابی، کاری می کند که نتیجه اش تأمین خوراک برای رسانه های بیگانه فارسی زبان مثل BBC و ایران اینترنشنال و دیگران می شود .
ماجرای بازیگر میهمان برنامه فرمول یک مصداقی است بر این رویه؛ ادعاهایی که شاید یکی دو موردش درست اما اکثریت حاصل عوام فربی و سوادی است که متأسفانه برخی سلبریتی های ما از فضای مجازی و نشستن بیش از حد پای برخی شبکه های ماهواره ای گرفته اند !
ادعاهایی از جنس نقد توام با سطحی نگری و حرف های ریز و درشتی که در عمده موارد بار علمی و اطلاعاتی پشت آن نیست و همان است که باید رسانه زدگی نامش گذاشت. ایراد دریافت به نبود اقلام مورد نیاز بهداشتی در دست مردم، توصیه های بهداشتی و حتی کمکاری های اولیه و حتی فعلی مسئولین و .. قابل انکار نیست اما نه با این حجم از افراط و اطلاعات غلط و چرکی که از فضای مجازی همه چیزگو گرفته شده است .
برنامه سازی در رسانه جمعی ما یعنی همین تلویزیون و مدیریتش خصوصا در قبال پدیده بحرانی خاصه شیوع کرونا و وحشت مردم از این ماجرا، نیاز به تدبیر دوچندان دارد؛ چه در مورد حضور کارشناسان و مطلعین از حیث اطلاع رسانی باشد و چه سرگرمی آن بواسطه پیدا شدن سر و کله هنرمندان .
گویا مدیریت آنچنانی در پس پرده این برنامه ریزی ها نیست و هنوز هم برنامه ساز تلویزیون نمی داند مخاطب خانه نشین و خانواده ها چشمشان به همین تریبون فراگیر است و اطلاعاتی که به خوردش می دهد. در این ماجرا بالاخره داده های این نوع بازیگران را باور کند یا دیگر برنامه های باکیفیت خودتان یا اظهارات مسئولین و کارد اجرایی متخصصی که این روزها وسط معرکه کرونا هستند؟
متأسفانه تنها راه حل سیما نسبت به اظهارات غیر واقع مثل همین مدعوین برنامه هایش، قطع برنامه و نمایش پیام بازرگانی است و لابد پخش یک قطعه موسیقی در برنامه زنده؛ بجای اینکه تلاش کند این نقل قول ها را با حضور کارشناس و متخصص جوابگو باشد و یا هر راه دیگری .
اینگونه هم رسانه و مدیریتش را از سر تا پا زیر سوال می برد. این وسط مخاطبی که دسترسی به هر نوع کانال و فضای مجازی دارد، حاصلی برایش جز اعتمادزدایی و سرگیجه از رسانه ها نمی ماند .
تنها نکته این چنین فرآیند ناخواسته و برنامه ریزی نادرست برنامه سازی، همچنان تأمین خوراک حسابی برای فضای مجازی و کانال و رسانه های غیرخودی است ولاغیر .
منبع: خبرگزاری دانشجو